Met de opkomst van Internet of Things (IoT) apparaten en diensten, zien we steeds vaker de vergelijking tussen domotica en IoT. Praten we inderdaad over hetzelfde, of zijn er verschillen?
Laten we beginnen met de definitie van IoT: "Een voorgestelde ontwikkeling van het internet, waarbij alledaagse voorwerpen zijn verbonden met het netwerk en gegevens kunnen uitwisselen."
De nadruk van IoT ligt dus bij het koppelen van apparatuur over een netwerk, wat in de meeste gevallen het internet betekent, en het verzamelen en uitwisselen van de data die de apparatuur genereert.
Een voorbeeld van een populair product in de IoT markt, is de "slimme thermostaat". Een apparaat dat uw voorkeuren "leert" en zodoende op basis hiervan de verwarming op de juiste temperatuur instelt wanneer u aanwezig bent. Populaire uitbreidingen zijn rookmelders en camera's, en de verwachting is dat er nog veel meer toepassingen aankomen om uw leven te vergemakkelijken.
Zoals in de definitie beschreven, hebben deze apparaten een aantal overeenkomsten; ze verzamelen data en zijn onderling verbonden via het internet. Bediening en monitoring gebeurt dus ook d.m.v. het internet; valt uw internet verbinding weg, dan bent u ook uw centrale bediening kwijt, en zult u weer "ouderwets" naar de thermostaat moeten lopen. Geen probleem, dat heeft u jaren gedaan, en hoe vaak is internet nu helemaal offline? De situatie wordt echter al anders in het geval van camera's; opname in "de cloud" (een moderne benaming voor een harde schijf op een andere locatie) is een mooi concept, mits de internet verbinding aanwezig is. Voor sommige camera's is zelfs een internet verbinding nodig om in huis naar live beelden te kunnen kijken. Er zijn situaties denkbaar waarin dat niet gewenst is.
Rest tot slot nog het punt van de verzameling van data. Het is erg handig te zien hoe uw verbruik is t.o.v. de rest van Nederland, en om te zien wanneer uw thermostaat schakelde vanwege uw aan- of afwezigheid. De grootste zoekmachine ter wereld vond dit ook interessant, zelfs zo interessant dat men flink heeft geïnvesteerd in de overname van één van de meest interessante thermostaten. Sindsdien zijn zelfs Nederlandse verzekeraars geïnteresseerd in het analyseren van data van thermostaten, omdat ze hiermee kunnen zien hoe veilig iemand woont en leeft (klik hier voor artikel). De data die u dagelijks verzamelt wordt zo dus, anoniem of niet, opgeslagen en geld waard. Zodoende bént u het product, en is de functionaliteit voor u als eindgebruiker mooi meegenomen.
Maar wat is dan het verschil met een individueel, persoonlijk domotica systeem? Die zijn toch ook via internet te bedienen en kunnen waar nodig ook gebruikt worden om bijvoorbeeld energieverbruik te analyseren? Dat is inderdaad het geval, maar de achterliggende techniek verschilt toch principieel. Domotica systemen worden bijvoorbeeld ook geïnstalleerd op schepen en jachten, die soms maandenlang op zee zonder internet verbinding varen. Toch kunnen de eigenaren van dergelijke systemen de functionaliteit volledig gebruiken. Bij een domotica systeem wordt de intelligentie on-site geplaatst, met als enig doel de functionaliteit van de gebruiker. Het verzamelen van data gebeurt in principe niet, tenzij daar een duidelijk voordeel uit te halen is, en dan nog blijft deze data alleen lokaal toegankelijk.
Kort samengevat: Bij veel IoT oplossingen bent u het product, bij goed toegepaste domotica bezit u het product.